خرید بازی It Takes Two PS4 پلی استیشن 4

 معرفی بازی It Takes Two PS4

It Takes Two یک ماجراجویی co-op است که در آن گیم پلی منحصر به فرد و داستان سرایی احساسی در یک سفر خارق العاده در هم تنیده می شوند.Couch Co-op قبلاً اوج تجربه چند نفره بود. گذراندن یک بعد از ظهر با یک دوست در یک بازی یکی از خاطرات مورد علاقه من در دوران کودکی است.

افسوس که با ظهور چندنفره آنلاین، Couch Co-op با تعداد معدودی از عناوین که تجربه همکاری کاملا آفلاین را ارائه می دهند، کاهش یافته است. تحت جوزف فارس، استودیو Hazelight ثابت کرده است که بازی‌هایی که بر اساس همکاری طراحی شده‌اند، هنوز هم می‌توانند با A Way Out کار کنند و فروش خوبی داشته باشند.

 تریلر گیم پلی بازی It Takes Two PS4

   گزینه‌های همه‌کاره‌ای را برای بازی با هم به صورت آفلاین ارائه می‌کرد و همچنین به بازیکنان اجازه می‌داد دوستانی را که حتی مالک بازی نیستند دعوت کنند. ادامه Hazelight، It Takes Two، بسیار مشابه است. در حالی که به طرق مختلف دستاوردهای A Way Out را پشت سر می گذارد، زمانی که سعی می کند داستانی فریبنده درباره خانواده، عشق و همراهی را تعریف کند، دچار اشتباه می شود.

داستان بازی It Takes Two پلی استیشن 4

It Takes Two فرمول بسیار متمایزی را که در A Way Out شروع شده بود را ایجاد می کند. تقریباً کل بازی به صورت تقسیم صفحه اجرا می‌شود - حتی زمانی که با یک دوست آنلاین بازی می‌کنید - و به عقب خم می‌شود تا مکانیک‌ها و محیط‌های جدید را برای تازه نگه داشتن چیزها معرفی کند.

این بار کنترل یک زوج، می و کودی را به دست می گیریم. می مدتی است که با کارش ازدواج کرده است و کودی دخترشان رز را بزرگ می کند. رابطه آنها در سالهای اخیر به هم ریخته است و طلاق تقریباً قریب الوقوع است، اما رز یک آستین در آستین خود دارد. او پس از به دست آوردن کتابچه راهنمای عشق، ناخواسته پدر و مادرش را به عروسک های کوچک تبدیل می کند و تا زمانی که رابطه آنها با کمک کتاب راهنما حل شود، در این شکل باقی می مانند.

 این یک شروع عجیب برای ماجراجویی است که شبیه یک فیلم انیمیشن است. طراحی و چیدمان کاراکترها مانند ترکیبی از فیلم پیکسار و «عزیزم، بچه‌ها را کوچک کردم» به نظر می‌رسد. هرگز از این احساس فراتر نمی رود زیرا پاشنه آشیل دو نفر را روایت و ارائه می کند. صحنه‌های کات‌شده‌ای که در آن شخصیت‌های انسانی به‌طور مشخصی خشن به نظر می‌رسند، به خوبی اجرا یا نوشته نشده‌اند، و اغلب به نظر می‌رسد که حواس‌پرتی ناخواسته از آنچه عنوان بهترین کار را انجام می‌دهد: گیم‌پلی است.

در غیر این صورت، بخش‌های روایی مربوط به سفر این زوج قابل عبور بود، اما به همان اندازه ضربه و ناپدید شد. تلاش های مکرر برای شوخ طبعی و شوخ طبعی اغلب نادرست بود، و برخی از صحنه های قطع شده بیش از حد مورد استقبال قرار گرفت.
 

  داستان It Takes Two عجیب و غریب است و احساس می‌کنید که با شخصیت‌هایی که تکامل می‌یابند و تغییر می‌کنند، از هم جدا شده‌اند، اما از آنجایی که آنها کاملاً نامطلوب شروع می‌شوند، برای من برای اهمیت دادن به روایت مشکل داشتم. این مایه شرمساری است زیرا در غیر این صورت بازی یک لذت باورنکردنی است.

گیم پلی بازی It Takes Two پی اس 4

بازی It Takes Two شامل نه فصل است که باید حدود 10 ساعت طول بکشد، بسته به سطح مهارت و دقت فرد. در طول آن سفر، می و کودی از چندین مکان سورئال در اطراف خانه و باغ خانوادگی خود بازدید می‌کنند و سعی می‌کنند راهی برای خروج از بدن عروسک‌هایشان پیدا کنند و در عین حال عشق خود را دوباره برانگیزند.

مراحل از یکدیگر متمایز هستند. نه تنها محلی به شدت بین مراحل تغییر می کند، بلکه مکانیک های گیم پلی در یک مرحله خاص جدا می شوند. این بدان معناست که در طول سفر به ندرت کارهای مشابهی را دو بار خواهید دید یا انجام می دهید. اینجاست که It Takes Two Shines. در حالی که کنترل اولیه و مجموعه حرکتی آن شبیه به یک پلتفرمر است، این بازی اغلب مهارت‌ها و ژانرها را تغییر می‌دهد تا چیزها را تازه نگه دارد: اکشن-RPG، brawler، side-scroller، شوتر و حتی مخفی کاری.
 

 شخصیت قابل بازی نیز تفاوت ایجاد می کند، زیرا می و کودی در هر مرحله مهارت های متفاوتی دارند. در اوایل، می یک چکش برای چرخاندن زیر میخ ها دارد، در حالی که کودی می تواند برای ماه می میخ ها را به دیوارها پرتاب کند یا سکوها را در جای خود نگه دارد. کمی بعد، کودی تفنگی دریافت می‌کند که رزین شلیک می‌کند، می‌تواند با تفنگی که کبریت شلیک می‌کند، آتش بزند. من نمی‌خواهم خیلی از اینها را خراب کنم، زیرا کنجکاو بودم که ببینم بعدی چه توانایی‌هایی خواهیم داشت.

گیم پلی بازی It Takes Two حاوی مقدار زیادی مبارزات کاربردی است، اما من متوجه شدم که پازل های مشترک آن بسیار سرگرم کننده هستند. مشکل معماها در بیشتر بازی‌ها این است که نمی‌توان آنها را تا زمان اجرای کامل یک بازی معمولی بدون خسته‌کننده شدن کشاند.

از آنجایی که مکانیک های گیم پلی با هر لول تغییر می کنند، به روش های هوشمندانه ای استفاده می شوند و قبل از اینکه فرصتی برای احساس تکراری پیدا کنند، ناپدید می شوند. آنها تعادل خوشایندی را ایجاد می کنند که بلافاصله آشکار نیستند، اما در چند دقیقه کوتاه قابل حل هستند. لحظاتی وجود دارد که بازی با کاهش بیش از حد سرعت و ارائه چندین پازل پشت سر هم کمی دچار مشکل می شود، اما این لحظات بسیار نادر هستند.
 

 از طرف دیگر، بخش‌های رزمی همیشه تازگی و سرگرم‌کننده به نظر نمی‌رسند، اما در طول بازی قابل استفاده هستند و به همان اندازه تکراری نیستند. تنوع کلی فوق‌العاده است، با برخی توانایی‌های نزدیک به یک سیاه‌چال خزنده دوقلو و برخی حتی خود زمان را دستکاری می‌کنند.

طراحی مرحله به همان اندازه عالی است، با هر مرحله که دامنه ماجرا را گسترش می دهد، اما دست در دست هم با مکانیک های داده شده پیش می رود، بنابراین همیشه حس کاوش و ماجراجویی وجود دارد. هیچ چیز در کل زمان اجرا به یک شکل قرار نمی گیرد. برخی از مراحل بهتر از بقیه کار می کردند، و تعدادی از آنها کار زیادی برای من انجام ندادند، اما به عنوان مجموع بخش های آن، It Takes Two از نظر گیم پلی و طراحی مرحله چشمگیر است.

فراتر از گیم پلی اصلی، It Takes Two فضای بیشتری برای تغییرات در یک لول باقی می گذارد. مینی‌باس‌ها و باس‌فایت‌ها تقریباً در هر مرحله حضور دارند و هر کدام یک نقطه برجسته هستند. آنها عمدتاً در مقیاس بزرگ و دارای چندین فاز هستند، که از شما و همراهان بازی شما می‌خواهد تا با مجموعه مهارت‌های متمایز خود برای کاهش آنها کار کنید.

 آنها توسعه منطقی همه چیزهایی هستند که من در مورد طراحی مراحل ستایش کردم، و فهمیدن آنها بدون اینکه خیلی پیچیده یا طاقت فرسا باشد، لذت بخش و سرگرم کننده است.علاوه بر این، این بازی دارای 25 مینی گیم نیز می باشد. آنها به نوعی کلکسیونی در It Takes Two هستند.

آنها گاهی در معرض دید هستند و گاهی در پشت گوشه ای پنهان می شوند. این‌ها تنها مواردی هستند که در چالش‌های سرگرم‌کننده با شریک تعاونی خود رقابت می‌کنید که می‌تواند هر چیزی از مسابقه حلزون گرفته تا بازی ضربت زدن به مول باشد. مینی‌بازی‌ها برای پیشرفت ضروری نیستند، و آن‌قدر نادر هستند که طاقت‌فرسا نباشند. آنها همچنین یک استراحت سریع و رقابتی را برای ماجراجویی فراهم می کنند.

من در It Takes Two با دو نفر متفاوت با مجموعه مهارت‌های بسیار متفاوت بازی کردم. اول، کسی را بازی کردم که به بازی عادت دارد و سپس با کسی که معمولاً بازی نمی کند. It Takes Two برای هر دو مخاطب بخشنده است. تا زمانی که تنها یکی از دو شخصیت بمیرد، می توانید با فشار دادن دیوانه وار یک دکمه، خود را احیا کنید.

 اگر هر دو بمیرند، بازی تمام شده است، اما از آنجایی که بازی دارای یک سیستم بازرسی بسیار ملایم است، این خیلی تنبیه کننده نیست. اگرچه گیم پلی بازی لزوماً پیاده روی در پارک نیست. اگر یک گیمر هستید، اکثراً یک نسیم با یک مرگ گاه به گاه خواهد بود. اس یکی از ویژگی های اضافی که می خواهم به آن اشاره کنم، بازگشت سیستم پاس دوست است که قبلاً در A Way Out وجود داشت.

اگر صاحب بازی هستید، می‌توانید با دوستان خود بازی کنید، صرف نظر از اینکه آنها مالک بازی هستند یا خیر. این یک راه خوشایند و مشتری پسند برای مدیریت و انتشار یک بازی co-op-only است که امیدوارم برای نسخه‌های بعدی باقی بماند.اسا، این مقدار مناسبی از سهولت و چالش برای یک بازی آرامش بخش است.

گرافیک بازی It Takes Two پی اس فور

با این حال، متوجه شدم که برخی از گیم‌پلی‌ها برای کسی که کنترل لازم را روی شخصیت‌ها و دوربین با دو استیک آنالوگ نداشت، نسبتاً چالش‌برانگیز بود. در حالی که ممکن است بازی برای مخاطبان خانواده‌پسندتر جذاب به نظر برسد و به نظر می‌رسد که بیش از حد مورد استقبال قرار می‌گیرد، برخی از قسمت‌ها هنگام بازی با فردی که در کنترل بازی‌های ویدیویی سه بعدی مهارت ندارد، واقعاً خسته‌کننده می‌شوند. ما هنوز هم لذت می بردیم، اما به نظر می رسید با حال و هوای عمومی و ارائه It Takes Two مغایرت داشته باشد.

 ما It Takes Two را روی PS4 Pro بازی کردیم و در بیشتر موارد عالی بود. بیشتر قسمت‌های بازی تا جایی که می‌توانستم بگویم با سرعت ۶۰ فریم در ثانیه یا نزدیک به آن اجرا می‌شد، با برخی از نواحی بازتر به‌طور محسوسی برخی فریم‌ها کاهش می‌یابد، اما هرگز آنقدر که تجربه را مختل کند.

با وضوح متغیر اجرا می‌شود، بنابراین برخی از بخش‌ها در برخی مواقع به‌طور محسوسی تار به نظر می‌رسند، اما به نفع نرخ فریم عمدتاً صاف است. بازی زیبا به نظر می رسد و توجه به جزئیات در هر مرحله فریبنده است.

صداگذاری و موسیقی بازی It Takes Two PS4

موسیقی و صدا بسیار خوب انجام شده است، بنابراین از دیدگاه سمعی و بصری، چیز زیادی نمی توانم درباره آن بحث کنم. این به مکانیک و گیم‌پلی نیز تسری پیدا می‌کند، اما دوربین گاهی اوقات می‌تواند مانع از آن شود و شما را از دیدن تهدیدات زودهنگام برای واکنش جلوگیری کند.

 جمع بندی

از ابتدا تا انتها، It Takes Two یک تجربه همکاری عالی است. گیم پلی بازی سرگرم کننده و متنوع در کل بازی است و اغلب شما را شگفت زده می کند. این به سادگی یک سفر سرگرم کننده برای به اشتراک گذاشتن با یک دوست است، و این یک بازی است که به نظر می رسد مفهوم سازی آن به همان اندازه که بازی کردن آن سرگرم کننده است.

گفته می‌شود، بازی اغلب با نوشتن متوسط و بی‌اثری که به نظر من نسبتاً فراموش‌شدنی است، سر راه خود قرار می‌گیرد. این یک بازی فوق‌العاده است که به اندازه یک شاهکار بازی‌های Co-op متوقف می‌شود. من به سادگی نمی توانم منتظر بمانم تا ببینم یوزف فارس در آینده چه می کند.