خرید بازی Assassins Creed 1 XBOX 360 ایکس باکس 360

معرفی بازی Assassins Creed 1 XBOX 360

بازی Assassin's Creed یک بازی اکشن ماجراجویی است که در سال 2007 توسط Ubisoft Montreal توسعه یافته و توسط Ubisoft منتشر شده است. این اولین قسمت از سری Assassin's Creed است. این بازی ویدیویی در نوامبر 2007 برای پلی استیشن 3 و ایکس باکس 360 منتشر شد.از بازی های جذاب این سبک میتوان به Assassins Creed 2 XBOX 360 و بازی Assassins Creed 3 XBOX 360 اشاره کرد.

تاریخچه Assassin's Creed به خصوص دردسرساز بود: در سال 2005 روی Xbox 360 با عنوان کاری Project Assassin معرفی شد، سپس به یک انحصاری PS3 تبدیل شد و تا زمان معرفی جدید نسخه 360 به همین شکل باقی ماند. بنابراین این بازی قرار بود منتشر شود.

در کریسمس 2006، اما به بهار 2007 موکول شد و سپس آن قرار را نیز از دست داد. با این حال، در نهایت، توسعه دهندگان Ubisoft Montreal آن را ساخته اند و بازی به فروشگاه ها رسیده است: یکی از عناوینی که بیشتر منتظرش بودیم، آن را بلعیدیم و اکنون تحلیل خود را به شما ارائه می دهیم.

 تریلر بازی Assassins Creed 1 XBOX 360

Assassin's Creed یک بازی علمی تخیلی است. اگر تاکنون فقط تصاویر و ویدیوهای رسمی منتشر شده توسط یوبی سافت را دیده اید، احتمالاً از خود می پرسید که یک عنوان علمی تخیلی در سرزمین مقدس در قرون وسطی چه می تواند داشته باشد. ایده فوق العاده است: بدون اینکه تمام جنبه های موضوع را فاش کنیم تا بتوانید لذت کشف آنها را برای خودتان داشته باشید، به این نکته اکتفا می کنم که به شما بگویم داستانی که ما در بازی زندگی می کنیم چیزی بیش از نمایش یک مجموعه نیست.

موفقیت Splinter Cell و میل به یک Prince of Persia با وضوح بالا دو دلیل پشت سرگذاشتن هیاهوی ایجاد شده پیرامون پروژه قاتل Ubisoft بود. از سال 2005 تولید جید ریموند به چشم ما داده شده است که نشان دهنده ادغام طبیعی بین دو برند خانه فرانسوی است. اکنون Assassin's Creed منتشر شده است، ما آن را بازی کرده ایم و می توانیم نتیجه گیری کنیم. این Splinter Cell نیست، شاهزاده ایرانی نیست، بلکه ترکیبی پر از مغناطیس جذاب و یک جاه طلبی محتاطانه است. اما همچنین چندین نقص.

داستان بازی Assassins Creed 1 ایکس باکس 360

از "خاطرات ژنتیکی" حک شده در DNA دزموند، قهرمان داستان، که از طریق دستگاهی به نام Animus می تواند ماجراهای قاتل جد خود، Altair را دوباره زنده کند. با این حال، نبوغ در خود ایده نهفته است، بلکه در این واقعیت نهفته است که این یک ابزار روایی است که به سازندگان اجازه می‌دهد مکانیزم‌های گیم‌پلی قابل قبولی بسازند که در غیر این صورت در بافت قرون وسطایی ناهماهنگ بود. سیستم ذخیره نیز در این دیدگاه قرار می گیرد: در واقع، بازگشت به یک چک پونت پس از مرگ چیزی نیست جز بارگذاری مجدد یک حافظه داده شده در Animus. بی عیب و نقص است.

 اما بیایید به داستان قهرمان واقعی بازی Assassins Creed 1 یا حداقل کسی که بیشترین زمان را با او می گذرانیم برسیم:برخلاف Assassins Creed 2 XBOX 360 که با شخصیت اتزیو پیش میرویم در اینجا با Altair رو به رو هستیم.آلتایر یک هاشاشین، یکی از اعضای فرقه مبهم قاتلان است که به دلیل خیانت تنزل رتبه پیدا می کند. آرمان های برادری خود را از دست داد و تمام سلاح های خود را از دست داد. او تنها با انجام یک سری آزمایشات که توسط استاد بزرگ فرقه به او محول شده است، می تواند درجات و سلاح ها را به دست آورد که شامل کشتن یک سری از شخصیت های برجسته ساکن در شهرهای اورشلیم، دمشق و عکا است.

دوره تاریخی حضور ریچارد شیردل در اورشلیم است که درگیر جنگ با نیروهای رهبر مسلمانان صلاح الدین بود. در این زمینه ما از دسیسه‌های مرموزی که پشت سر ریکاردو آشکار می‌شوند، یاد می‌گیریم، در حالی که اهدافی را که استاد در اختیارمان قرار می‌دهد یکی پس از دیگری می‌کشیم. این همه ماجرا نیست: اسرار دیگری وجود دارد که به داستان نمک می‌افزاید، یکی از آنها در اطراف دزموند و مرکز تحقیقاتی که او در آن گروه است آشکار می‌شود.

قهرمان داستان Assassins Creed 1 شخصی به نام Altair است، شخصیتی سرپوش مرموز، بدبین، ظالم و چابک در دوره ای دور، قرون وسطایی، غم انگیز، دوره اورشلیم از سومین جنگ صلیبی. ماجرایی از زمان های دیگر، یا تقریباً با توجه به پیچش باورنکردنی، پیچش بزرگی که به طرز فوق العاده ای توسط یوبی سافت در همان دقایق ابتدایی بازی ساخته شد. افشای محتوای آن یک جنایت واقعی است، اما می‌توانیم آن را پیش‌بینی کنیم، کسانی که انتظار یک خط داستانی معمولی را دارند بسیار شگفت‌زده خواهند شد.

 در مورد انتخاب های انجام شده برای روایت، پیام های پنهان و استعاره های ظریف، دقیقاً مانند متاآثار بحث برانگیز هیدئو کوجیما (که جای تعجب نیست که او بسیار قدردانی کرد!) بحث های زیادی وجود خواهد داشت. اما چیزی که ما را در بررسی مورد توجه قرار می دهد، بازی ویدیویی Assassin's Creed است. اصطلاحی که کمی مناسب است (برای بهتر یا بد)، AC بیشتر یک تجربه است، تجربه ای که، با این حال، ممکن است همه نتوانند از آن قدردانی کنند.

آغاز ماجرا، قهرمان ما را از تمام قدرت محروم می‌کند و آماده صعود به رده‌های فرقه‌ای که به آن تعلق دارد، همانطور که شایسته تولیدات بزرگ است (چه کسی گفته است متروید؟ Castlevania؟) است. ما به زودی متوجه می شویم که در سرزمین های متخاصم با اسب معتمد خود در جستجوی 9 قربانی که توسط رهبران قبیله ما انتخاب شده اند، سرگردان هستیم.

Altair باید این افراد را از طریق یک سری تحقیقات در هر یک از سه شهر اصلی ساخته شده برای بازی پیدا کند: دمشق، اورشلیم و عکا. و هنگامی که سرنخ ها را جمع آوری کردید، برای از بین بردن هدف، با سران عمارت های نسبی قاتلان موافقت کنید.
 

 گیم پلی بازی Assassins Creed 1 ایکس باکس 360

در Assassins Creed 1 هر ماموریتی که باید از طرف فرقه Assassin انجام دهیم، بر اساس همان ساختار انجام می شود: کاوش در یک منطقه از شهر، جمع آوری اطلاعات، کشتن هدف، فرار. هر سه شهر بازی به طور کامل در وسعت کامل خود بازتولید شده‌اند و با ساختمان‌ها و ساختمان‌های مختلف پر شده‌اند و این فرصت را به ما می‌دهند که هم خیابان‌ها و هم پشت بام‌ها را کشف کنیم. هر شهر به سه منطقه تقسیم می شود: یکی فقیر، یکی متوسط و دیگری ثروتمند، و هر ماموریت در یکی از این مناطق تنظیم شده است، قفل آن باز شده و به تدریج قابل دسترسی است.

کاری که در ابتدا برای تکمیل یک ماموریت در Assassins Creed 1 باید انجام دهیم این خواهد بود که به محله برسیم، از یکی از "نقاط دید" شهر (به طور کلی برج های بسیار بلند) بالا برویم و محیط اطراف را از آن موقعیت اسکن کنیم: این اطمینان حاصل می کند که در نشانه های نقشه شهر با موقعیت افراد مفید برای به دست آوردن اطلاعات در مورد ماموریت در حال انجام ظاهر می شود.

پس از انجام این کار، به جمع آوری اطلاعات می رویم: باید به افراد مشخص شده در نقشه برسیم و بسته به نوع فعالیت، با گوش دادن به صحبت های آنها از آنها جاسوسی کنیم و با ضرب و شتم آنها را دنبال کنیم. مکانی خلوت برای به دست آوردن اطلاعات آنها یا جیب بری مخفیانه آنها برای سرقت اسناد مهم آنها.

 همه این فعالیت‌ها به راحتی انجام می‌شوند و چالش بزرگی را نشان نمی‌دهند و تنها استثنا برخی از خبرچین‌ها، اعضای فرقه Assassin هستند که برای افشای آنچه می‌دانند، از ما می‌خواهند کارهایی مانند کشتن بی‌صدا نگهبانان در اطراف شهر را انجام دهیم. . این وظایف همچنین سخت‌تر هستند، زیرا باید بدون کشف و در یک محدودیت زمانی، معمولاً سه دقیقه، آن‌ها را انجام دهیم.

پس از جمع‌آوری اطلاعات در Assassins Creed 1، باید به پایگاه محلی فرقه Assassin برویم تا تأیید رسمی را دریافت کنیم تا ادامه دهیم و سپس می‌توانیم مأموریت واقعی را شروع کنیم. هر بار مسئله رسیدن به نقطه ای از نقشه است که موقعیت هدف ما را نشان می دهد، اما همیشه به خوبی محافظت می شود و بنابراین ابتدا باید راهی برای نزدیک شدن به آن (عموما عبور از پشت بام ها) پیدا کنیم و سپس بتوانیم آن را بکشید بدون اینکه در ابتدا به دست نگهبانانی که از آن دفاع می کنند دچار همان سرنوشت شوید. پس از حذف هدف، تنها چیزی که باقی می ماند فرار با پشت سر گذاشتن تعقیب کنندگان و بازگشت به پایگاه Assassins برای دریافت ماموریت بعدی است.

همانطور که در جستجوی سرنخ‌ها یا حرکت به سمت هدف خود در شهر کاوش می‌کنیم، همچنین می‌توانیم با گروه‌هایی از افراد بد، اغلب سربازان ساراسین یا ریکاردو، که عابران را مورد آزار و اذیت و بدرفتاری قرار می‌دهند، ملاقات کنیم. در این موارد می‌توانیم تصمیم بگیریم که آنچه اتفاق افتاده را نادیده بگیریم یا به آن‌ها حمله کنیم تا قربانی بیچاره را نجات دهیم: اگر گزینه دوم را انتخاب کنیم، پس از پیروزی در نبرد، از ما تشکر می‌کنیم که به ما قول می‌دهد همه را از کارهایمان آگاه کنیم.

 این به یک نتیجه عملی بسیار مفید تبدیل می‌شود: اگر یک غیرنظامی را نجات داده باشیم، گروه‌های کوچکی از شهروندان تشکیل می‌شوند که به آنها "هوشیار" گفته می‌شود، که اگر ببینند ما با محافظان مشکل داریم، آنها را می‌گیرند و به ما اجازه می‌دهند به ما کمک کنند.

فرار کنید یا با آنها راحت‌تر مبارزه کنید، در حالی که اگر راهبی را نجات داده باشیم، گروه‌های کوچکی از راهبان تشکیل می‌شوند که در شهر پرسه می‌زنند و ما می‌توانیم در میان آن‌ها با هم ترکیب شویم تا از چک پونت و مناطق حفاظت‌شده عبور کنیم. بنابراین، نجات تعداد زیادی از شهروندان قبل از مقابله با یک مأموریت بسیار مفید است، به ویژه در مرحله فرار، زمانی که می‌توانیم از نزدیک گروه‌های هوشیار عبور کنیم تا آنها را از تعقیب‌کنندگانمان کم کند.

Altair در Assassins Creed 1 یک قاتل است و نقش او به وضوح مستلزم آشنایی زیاد با اسلحه و کشتار، چه به صورت مخفیانه و چه در نبرد آشکار است. همه قاتل ها، در طول مراسم آغاز به نظم، از انگشت میانی دست چپ خود محروم می شوند و مجهز به یک تیغه محکم می شوند که روی ساعد قرار دارد که از مشت بیرون می آید و به فضایی که توسط انگشت بریده شده آزاد می شود: از سلاح برای انجام ترورهای مخفیانه استفاده می شود.

 پس از انتخاب آن (با استفاده از d-pad)، فقط بدون اینکه متوجه شویم به پشت دشمن نزدیک شوید، او را با ماشه سمت چپ قلاب کنید و دکمه حمله را فشار دهید تا بی‌صدا و بدون اینکه متوجه شویم حتی در میان جمعیت او را سوراخ کنید: قربانی چند تا را می‌گیرد. چند ثانیه تا سقوط به زمین، بیش از زمان کافی برای ناپدید شدن بدون توجه.

این تکنیک برای از بین بردن دشمنان منزوی بدون ایجاد سوء ظن بسیار مفید است، اما زمانی که با گروه های بزرگتر سروکار داریم، رویکرد مستقیم تری ضروری است. در این حالت، بازی یک سیستم مبارزه ای را در اختیار ما قرار می دهد که عمدتاً با استفاده از شمشیر به ما اجازه می دهد تا با دشمنان خود روبرو شویم.

این مبارزه کلاسیکی نیست که به فشار هیجان‌انگیز و مداوم دکمه‌های جوی‌پد نیاز دارد، بلکه همه آن بر اساس زمان‌بندی و زمان‌بندی حرکات است: برای شکستن گارد حریف، برای مثال، ابتدا باید حمله کنیم. و سپس، در لحظه ای که شمشیر به او برخورد می کند، دوباره دکمه X را فشار دهید تا دست او را مجبور کنید و او را بی دفاع رها کنید، بنابراین می توانید بلافاصله با یک ضربه قاتل به او حمله کنید.

 با این حال، موثرترین و دیدنی‌ترین حرکت تا کنون ضد حمله است: منتظر باشید تا دشمن حمله کند، فقط ماشه سمت راست و X را فشار دهید زمانی که می‌خواهند به ما ضربه بزنند تا با یک ضدحمله سریع پاسخ دهید که بیشتر اوقات با حریف خاتمه می‌یابد. مرگ. حرکات متقابل با انیمیشن های پر زرق و برق و به شدت طراحی شده انجام می شود که در یک فیلم اکشن با فضای قرون وسطایی بی جا به نظر نمی رسد.

با این حال، متأسفانه، سیستم مبارزه Assassins Creed 1 به اندازه کافی عمیق نیست که هر مبارزه را متفاوت از سایر مبارزات کند و در نهایت از ابتدا تا انتهای بازی، مبارزات را به همان شیوه انجام می دهید. چیزی تغییر می کند زیرا با پیشرفت ما مهارت های جدیدی به دست می آوریم، اما از آنجایی که استفاده از ضد حمله را به دست می آوریم، به دلیل اثربخشی فوق العاده آن، 90 درصد از آن استفاده می کنیم.

مبارزات همیشه در مراحل متوسط آسان نگه داشته می شوند و هرگز یک چالش واقعی را نشان نمی دهند: با پیشرفت در پایان بازی Assassins Creed 1، تعداد دشمنان برای مبارزه افزایش می یابد، اما در پایان، زیرا همیشه با یک دشمن روبرو خواهیم بود. در یک زمان، این منجر به نیاز به چندین بار تکرار یکسان می شود، بدون اینکه انجام آنها را دشوارتر کند.

  این واقعاً مایه شرمساری است زیرا باعث می شود دعواها در دراز مدت بیشتر به دردسر تبدیل شوند تا سرگرمی واقعی. با این حال، توسعه‌دهندگان بازی همان کسانی هستند که شاهزاده ایرانی را ساختند، مجموعه‌ای که در عوض به دلیل سیستم مبارزه‌ای جذاب و سرگرم‌کننده‌اش متمایز بود.

اما ویژگی Assassin's Creed که بیش از همه ما را متحیر می کند، ویژگی های ورزشی باورنکردنی Altair و سیستم کنترل مربوطه است که توسط توسعه دهندگان ابداع شده است: اگر رشته پارکور را می شناسید، ورزش شهری دیدنی که تمرین کنندگان آن (در اصطلاح به آن traceurs می گویند) در مسابقه بدلکاری بین پشت بام های یک شهر پرتاب کنید، می توانید ایده ای از آنچه در بازی خواهید یافت به دست آورید.

Altair در واقع می تواند در خیابان ها و همچنین روی پشت بام ها بدود و از تمام عناصر محیط برای حرکت از یک ساختمان به ساختمان دیگر استفاده کند. توسعه دهندگان شهرها را طوری طراحی کرده اند که همیشه راه هایی برای رسیدن از یک سقف به سقف دیگر وجود دارد: تخته هایی که به عنوان دونده استفاده می شوند، تیرها و تخته های چوبی بیرون زده که روی آنها پرش می کنیم و سایر عناصر مشابه به ما اجازه می دهند آزادانه بین سقف ها حرکت کنیم (با اجازه نگهبانان).

 از شهرها همه چیز با طبیعی بودن بسیار انجام می شود: با استفاده از شهودی که اخیراً توسط نینتندو در سری Legend of Zelda مورد سوء استفاده قرار گرفته است، این مراحل "آکروباتیک" مانند یک پلتفرمر کلاسیک انجام نمی شوند که در آن شما باید دکمه پرش را با زمان بندی مناسب فشار دهید .

اما این همه خودکار است. فقط ماشه سمت راست را همزمان با دکمه A فشار دهید در حالی که Altair را به سمت لبه ساختمان هدایت می کنیم، که به طور خودکار یک جهش روی مرحله در طرف دیگر ایجاد می کند یا به دیوار روبرو می چسبد و آماده بالا رفتن از آن است.

حتی صعود به روشی شهودی و تماشایی انجام می شود: در Assassins Creed 1 تمام عناصر تزئینی یا ساختاری ساختمان ها را می توان به عنوان دستگیره استفاده کرد تا بتوان روی مرحله حرکت کرد، بنابراین کافی است استیک چپ را به سمت عناصری که می خواهیم هدایت کنیم. برای دیدن Altair از آنها در حال بالا رفتن مانند یک مرد عنکبوتی قرون وسطایی استفاده کنید.
 

 به عبارت زیر، ممکن است خیلی ساده به نظر برسد: کجاست؟ به سادگی، در اینجا چالش در فشار دادن به موقع دکمه های خاص برای پرش یا بالا رفتن نیست، بلکه در انتخاب بهترین مسیرها بین ساختمان ها به سرعت و بدون تردید است، که زمانی تعیین کننده خواهد بود که مجبور شویم تعداد زیادی نگهبان را پشت سر بگذاریم.

پس از شناسایی به عنوان قاتل ما را تعقیب می کنند. تعقیب و گریز یکی از آدرنالین‌زاترین و راضی‌کننده‌ترین مراحل کل بازی است، و به‌ویژه در انتهای بازی، قبل از اینکه بتوانید تعقیب‌کنندگان را از خود دور کنید، عرق جهنم را خواهید دید. خوشبختانه، توسعه دهندگان مکانیزمی را در اختیار ما قرار داده اند تا بتوانیم از مسیر خارج شویم: نقشه ها مملو از مکان هایی برای پنهان شدن هستند، مانند انبار کاه در خیابان ها یا آلاچیق های سرپوشیده روی پشت بام ها، و تنها کاری که ما باید انجام دهیم این است.

در لحظه ای که تعقیب کنندگان نمی توانند ما را ببینند ما را در نزدیکی یکی از اینها بیابند (مثلاً اگر در خیابان هستیم، کافی است از سقفی بالا برویم تا برای نگهبانانی که در این بین در حال بالا رفتن هستند نامرئی بمانیم. ) و در داخل شیرجه بزنید تا مطمئن شوید که کاملاً از دید آنها ناپدید می شود و آنها را مجبور به توقف کنید.
 

  علاوه بر این، در Assassins Creed 1 شیرجه‌هایی که می‌توانیم از بالای ساختمان‌ها به داخل قفسه‌های خیابان انجام دهیم بسیار دیدنی است: همه مکان‌هایی که می‌توانیم این کار را انجام دهیم، به طور مناسب با حضور گروه‌هایی از پرندگان نشسته مشخص شده‌اند تا همیشه بدانیم. جایی که می توان حتی بدون اینکه غلاف زیر را دیده باشد، پرید. پیشروی در بازی، تعقیب و گریز به طور فزاینده ای دشوار می شود، زیرا تعداد نگهبانانی که ما را تعقیب می کنند افزایش می یابد و همچنین سقف ها پر از نگهبانان می شود که پنهان شدن از دید آنها را دشوارتر می کند.

متأسفانه، جنبه های Assassins Creed 1 همه مثبت نیستند، اخبار بدی از سمت گیم پلی می آید که از انتخاب های مشکوک تیم برنامه نویسی رنج می برد. با رها کردن جاده ماجراجویی کلاسیک (فازهای سوار بر اسب کاملاً عجیب و غریب هستند) تصمیم گرفته شد که فلسفه بازی sandbox را در آغوش بگیریم که برای Rockstar در بزرگترین توان GTA خود بسیار عزیز است و آن را با برخی عناصر پلت فرم غنی می کند.

به خصوص در هنگام بالا رفتن از پشت بام ها برای فرار از نگهبانان متعدد پراکنده در شهرها از طریق پناهگاه های بافتی. در اصل، اگر شبه‌نظامیان قدرت تهاجمی کافی داشته باشند، همه اینها کار می‌کند، اما متأسفانه اینطور نیست، و کافی است در ماجراجویی پیشروی کنید تا مطمئن شوید که Altair به حرکات ویژه‌ای دست می‌یابد که قادر به شکست هر حمله، حتی انجام نبرد است. بی فایده و تقریباً معکوس.

 مبارزات Assassins Creed 1 بسیار سرگرم کننده هستند و می بینند که قهرمان یک سری حرکات رقص گالوانیزه را به نمایش می گذارد، اما در نهایت، به لطف سادگی اساسی و واکنش کم دشمن، همه چیز به قتل عام های واقعی تبدیل می شود که به حداقل تلاش بازیکن نیاز دارد. ، اما بدون این دوز بزرگ دیگری از صبر برای دوام آنها است. موضوع در قسمت پایانی پیچیده است، بیش از حد نامتعادل در درگیری با تیغه سفید، پایانی نسبتاً اضافی و تکراری است، بدون اینکه هرگز حس واقعی چالش را در بازیکن ایجاد کند.

گرافیک بازی Assassins Creed 1 XBOX 360

یکی دیگر از مزایای عنوان یوبی سافت گرافیک آن است: از جلوه های بصری نفس گیر گرفته تا انیمیشن های بی نقص، همه چیز در Assassins Creed 1 بسیار دقیق است و عنوانی با تاثیر بصری قوی به ما می دهد. بالا رفتن از ساختمان ها با خورشید در آسمان بالا در حالی که صخره های دیوارها به طور واقعی روشن شده اند یک نمایش واقعی است و حتی بیشتر از آن زمانی که به بالاترین نقاط شهر می رسید که از آنجا می توان تمام ساختمان ها را در 360 تحسین کرد.

درجه تا دیوارهای مرزی ساختمان ها همه بسیار دقیق و به خوبی تزئین شده اند، که همانطور که توضیح داده شد یک هدف کاربردی برای گیم پلی بازی نیز دارد زیرا تقریباً همه آن ها می توانند به عنوان پایه ای برای صعود ما استفاده شوند. ازدحام شهروندانی که در خیابان‌ها پراکنده می‌شوند نیز بسیار خوب عمل می‌کنند، حتی اگر این افراد به دلیل عدم تنوع اشتباه کنند، با همان الگوها که اغلب تکرار می‌شوند.
 

 البته Altair استادانه ساخته شده است، تمام انیمیشن‌های او تقریباً عالی هستند و لباس‌های او در حین دویدن یا مبارزه به آرامی حرکت می‌کنند. حتی دشمنان نیز به خوبی بازتولید می‌شوند، به‌ویژه زمانی که لباس‌های زنجیره‌ای به تن دارند: اثر فلزی حلقه‌های آهنی بسیاری که زره را تشکیل می‌دهند، به طرز ماهرانه‌ای بازتولید می‌شود.

تنها نقص‌هایی که می‌توان در بخش گرافیک ثبت کرد، افت پراکنده در نرخ فریم Assassins Creed 1 است که در هر صورت هرگز آزاردهنده نیست، و جلوه‌های پاپ‌آپ اشیاء است که بیش از همه هنگام سوار شدن بر اسب در پادشاهی، منطقه حومه شهر، متوجه آن می‌شویم. که شهرهای مختلف را از یکدیگر و مقر فرقه Assassin جدا می کند.

به جز در ابتدای بازی، این مراحل سواری کاملاً قابل اجتناب هستند، زیرا بازی همیشه گزینه پرش از یک مکان به مکان دیگر را بدون نیاز به تمام مسیر ارائه می دهد. با این حال، اگر از آن دسته بازیکنانی هستید که می‌خواهید تمام دستاوردهای ممکن را باز کنید، کاوش در پادشاهی به شما این فرصت را می‌دهد که یک سری بنر (همچنین در شهرها وجود دارد) را پیدا کنید و از تمام نقاط پانوراما موجود بالا بروید .

 شهرها بدون شک قهرمانان مطلق این اثر هستند، سنگ بنای که تمام ایده های بازیگوش بر روی آن شکل می گیرد. و ما باید اعتراف کنیم که رندر آنها به لطف موتور اختصاصی توسعه یافته توسط Ubisoft Montreal به سادگی هیجان انگیز است. تعداد چند ضلعی های روی صفحه نمایش خیره کننده است، با میدان دید تقریبا بی نهایت، که به شما امکان می دهد حتی بی ربط ترین جزئیات را ببینید.

همه اینها به جزئیات، بافت‌ها، افکت‌ها، hdr و رندر شخصیت اصلی و ساکنان بی‌شماری که در خیابان‌ها پراکنده هستند، بستگی ندارد. یک موتور گرافیکی نسل جدید به تنهایی نمی‌تواند به اثر مشابهی دست یابد، مشارکت عظیمی که بازیکن نسبت به آلتر ایگوی دیجیتال خود و دنیای اطرافش احساس می‌کند نیز به لطف تحقیقات هنری ماهرانه به دست می‌آید که شامل معماری، لباس‌ها، انیمیشن‌ها، صداها.

ما در سطح بهترین تولیدات سینمایی قرار داریم و تکرار کنیم، Altair یکی از موفق ترین شخصیت هایی است که تا به حال در یک بازی ویدیویی دیده شده است، بدون شک از نظر کاریزما و جذابیت با دانته کپکام ترکیب شده است. همه چیز از نظر بصری به شکلی شیدایی برخورد می شود، نتیجه مطالعات دقیق در مورد سلاح ها، لباس ها و آداب و رسوم آن زمان.

 از کار پرزحمت روی همان فرقه قاتلان، که دست چپ را بدون انگشت حلقه ارائه می کنند تا از خنجر جمع شونده پنهان شده در زیر بازو استفاده کنند، به سادگی افسانه ای. موسیقی متن فیلم توسط جسپر کید، نویسنده سابق هیتمن و کین و لینچ تنظیم شده است.

صداگذاری و موسیقی بازی Assassins Creed 1 XBOX360

بخش صوتی Assassins Creed 1 نیز بسیار خوب انجام شده است، با دوبله خوب به زبان ایتالیایی (کسی همان صداهایی را که قبلاً در چند قسمت آخر سری Splinter Cell مورد استقبال قرار گرفته بود، تشخیص می‌دهد) و یک موسیقی متن جوی که برای ریتم‌های گیم‌پلی بسیار مناسب است. از سوی دیگر، صدای مردمی که هنگام قدم زدن در شهرها می‌گیریم کمی بیش از حد تکراری است: همانطور که همیشه با شخصیت‌های یکسانی روبرو می‌شویم، حتی عباراتی که گهگاه از آنها می‌شنویم اغلب یکسان است.

این موسیقی ترکیبی از صداهای سرد محیط و قطعات سمفونیک ظریف است، که کاملاً در تضاد با داستان رویایی نوشته شده توسط یوبی سافت است. دو نسخه از این بازی بسیار شبیه به هم هستند و ایکس باکس 360 کمی جلوتر از پلی استیشن 3 است، به لطف نرخ فریم پایدارتر در برخی از قسمت ها و حضور کمتر پدیده های پارگی.
 

 جمع بندی    

در خاتمه، پس از حدوداً 13-14 ساعتی که طول کشید تا بازی به پایان برسد، Assassin's Creed 1 خود را به عنوان عنوانی با دو چهره نشان داد: از یک طرف داستانی جذاب و درگیرکننده، گیم پلی نوآورانه و گرافیک دیدنی .از سوی دیگر، یک تکرار اساسی که مانع از آن می شود که جایگاه شاهکاری را که چنین اثر بلندپروازانه ای سزاوار آن بود، به خود بگیرد.

با این وجود، هنوز هم یکی از جالب‌ترین بازی‌های این فصل کریسمس بازی Assassins Creed 1 است که هرگز مملو از عناوین قابل‌توجه نبوده است، و مطمئناً سزاوار توجه شماست: دزموند و آلتایر می‌توانند شما را در یک ماجراجویی هیجان‌انگیز اسیر کنند و شما را حمل کنند. تا پایان به لطف محاسن عنوانی که در مقیاسی فرضی، یقیناً بیش از عیب های جوانی او وزن دارد.

خرید بازی ازفروشگاه ایران بازی سنتر چگونه است؟

خرید بازی از فروشگاه ایران بازی سنتر بسیار آسان است.برای خرید بازی Assassins Creed 1 XBOX 360 ایکس باکس اطلاعات خود را تکمیل نمایید و ثبت سفارش را انجام دهید.سفارش شما پس از آماده سازی در سریعترین زمان ارسال میگردد.